لینک گزارش روز فیلم کوتاه در خانه هنرمندان ایران با حضور دو فیلم از میثم جعفری نژاد (گروه تولید فیلم)

Rate this item
(1 Vote)

http://www.iranartists.org/Fa/News/News.aspx?nwsId=3893

http://www.iranartists.org/Fa/News/News.aspx?nwsId=3893  برای دیدن گزارش نشست در وبسایت خانه هنرمندان ایران بر روی لینک گلیک کنید

روز فیلم کوتاه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، در دویست و چهل و دومین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران دوشنبه 11 بهمن 9 فیلم کوتاه در تالار استاد شهناز به روی پرده رفتند. بر این اساس فیلم های «در پیکر» به کارگردانی مهدی آقاجانی، «مکاتبه» ساخته امیر مهدی غرشی، «وضعیت آخر» اثر مریم ویس مرادی، «هیچ»، «پرتره»، «بازی» و «شش» به کارگردانی رضا شاد، «+ 70» و «معجزه تولد» ساخته میثم جعفری نژاد به نمایش در آمدند. در ادامه نیز نشست نقد و بررسی این فیلم ها با حضور هومن اشکبوس و کارگردانان فیلم ها برگزار شد.
اشکبوس در ابتدا از ایده ساخت «در پیکر» پرسید و آقاجانی پاسخ داد: فضای فیلم کاملا سوررئال و همان فضای ذهنی است که علاقه داشتم آن را به فیلم تبدیل کنم. در واقع آنچه برایم اهمیت داشت، دست یافتن به ذهن افراد و یک جستجوی ذهنی بود، نه مواجهه با فضای عینی و رئال. تجربه ساخت فیلم با تکنیک های مختلف و سابقه ساخت انیمیشن به من کمک کرد که فیلم را به شکل فعلی بسازم. در فضای سینمای کنونی که همه چیز بیشتر رئال است، هدف ما در بخش های مختلف فیلم این بود که از فیلمنامه تا اجرا و حتی در جلوه های ویژه دست به تجربه گرایی بزنیم. هزینه ساخت آن نیز حدود 40 تا 50 میلیون تومان شد، چون بخش هایی از کار را به صورت دوستانه و دورهمی انجام دادیم.
در ادامه اشکبوس با اشاره به فیلم «مکاتبه» و ریتم خوب آن، از دلیل پایان باز بودن آن پرسید و اینکه آیا تحت تاثیر فیلمنامه های معمایی فرهادی بوده است؟ غرشی در پاسخ گفت: متاثر از سینمای واقع گرایانه نبودم، سعی کردم سراغ جریان دیگری بروم و در عوض ساخت فیلمی کوتاه با آغاز و پایان مشخص، برشی از یک فیلم بلند بسازم. پس در فیلمنامه نیز به دنبال یک پایان مشخص نبودم. از ابتدا تا انتهای فیلم با توهمی را می بینیم که تا پایان نیز همراه شخصیت ها باقی می ماند. اگر توطئه را هم زودتر لو می دادیم، بحث اصلی مدنظرم ممکن بود رها شود. وگرنه می توانستیم قضیه را در همان ده دقیقه اول مطرح کنم و بعد هم برای آن یک پایان بندی طراحی کنیم. از این نظر آن سینمای فرهادی را دنبال نمی کردم.
پس از آن ویس مرادی در خصوص ایده ساخت فیلمش گفت: قبلا فیلمنامه بلندی را در یک کارگاه نوشته بودم. امروزه زیاد می بینیم مردان و زنان تنهایی که در خانه فوت می شوند و بعضا از بوی تعفن اجساد آنهاست که همسایه ها از مرگشان خبردار می شوند. به دنبال این بودیم که صدمه تنهایی افراد از کجا می آید و چطور شخصیت جوان فیلم آینده خود را در وضعیت فعلی پیرزن می بیند. از جایی از فیلم به بعد هم وارد گره خوردن زندگی «سپهر» به زندگی پیرزن می شویم. در پاسخ به همین سوالات نیز کدها و علائمی در فیلم گذاشتیم. در واقع به تنهایی انسان معاصر و عدم ارتباط میان انسان ها پرداخته ایم. شاید تا 20 سال پیش چنین وضعیتی در جامعه ما حاکم نبود و خانواده ها بنیان مستحکم تری داشتند. اما هرچه می گذرد عدم استحکام خانواده موجب تنهایی بیشتر افراد می شود و زبان نسل جدید متفاوت شده است. دلیل انتخاب شغل نویسنده هم این بود که می خواستم کاری باشد که منحصرا در درون فضای خانه بگذرد. 
در ادامه نشست فیلم های رضا شاد مورد بررسی قرار گرفت. وی در توضیح ساخت این فیلم ها گفت: ابتدا فیلم «شش» را ساختم که بیشتر حالت حسی و شهودی داشت و در آن سعی کردم با فرم های مختلف بازی کنم. بعد از آن هم به ترتیب فیلم های «هیچ»، «پرتره» و «بازی» را ساختم. در حال تجربه فضاها و فرم های مختلف در ژانرهای متفاوت هستم و این تجربه گرایی را دوست دارم. وی سپس در پاسخ به سوال اشکبوس درباره اهمیت فیلمنامه و اینکه چقدر برای درام اصالت قائل است گفت: هنوز در مرحله یادگیری هستم و پس از فیلم «بازی» در حال کار کردن در عرصه سینمای قصه گو هستم. کار آخری که انجام داده ام در مرحله تدوین است ولی در آنجا هم سبک قصه گویی و فرم کار به نوعی تکمیل همین جریانی ست که در فیلم های کوتاه دنبال کرده ام. اعتقاد دارم فیلم بلند را هم می شود حسی ساخت و بر روی مخاطب نیز تاثیرگذار خواهد بود. 
در بخش بعدی نشست اشکبوس فیلم «+70» را فیلمی جمع و جور و دوست داشتنی توصیف کرد که همه چیز آن درست است. جعفری نژاد در پاسخ به سوال منتقد برنامه درباره ایده این فیلم گفت: قرار بود فیلمی نیمه بلند بسازم و فیلمنامه آن را سه سال پیش نوشتم که در آن شاهد زندگی یک زن از تولد تا مرگ هستیم. شرایط ساخت این فیلم مهیا نشد و تصمیم گرفتم هر چند سکانسی که امکان آن باشد را بسازم. بازیگر زن فیلم نیز مادر خودم بود و اگر شرایط فراهم شود بقیه سکانس های فیلم را هم می سازم. ایده فیلم هم از آنجا شکل گرفت که من در خانواده ای بزرگ شده ام که بیشتر اطرافیانم زن بوده اند و با محیط زنانه آشنا هستم. در فیلم «معجزه تولد» تلاش کردم که به ازدواج سنتی و مشکلاتی بپردازم که به دلیل تابو بودن و عدم صحبت در مورد آنها موجب طلاق و.. می شود

 

Last modified on جمعه, 15 بهمن 1395 09:37